یادت برام همانند قصه سیگار پیرمردیست که سالهاست میگوید نخ آخر است.

روی قلبم نوشتم ورود ممنوع حالا که وارد شدی خروج ممنوع؟

نه از خاکم

نه از بادم

نه در بندم

نه آزادم نه آن لیلی تر از مجنون

نه شیرینم

نه فرهادم

فقط مثل نو غمگینم

فقط مثل تو دلتنگم

اگر آبی تر از آبم

اگر همزاد مهتابم

بدون تو چه بی رنگم

بدون تو چه بی تابم

ای که دور از منی و در قلب منی

با خبر باش که دنیای منی

از زندگی درد ها کشیدم

و از دردها درساها آموختم

با تنهای ساختم

با بیکسی سوختم

ولی یاد نگرفتم

کسی را فراموش کنم

که همیشه

دوستش داشته ام...

من... .